کارتوشری یک مدرسه هنری است که بر پایه نگاه مدرن و معاصر به هنرهای نمایشی، سینما و هنرهای تجسمی به وجود امده است. کارتوشری بر پایه یک تیم جوان و دانشجویی با حمایت و هدایت دکتر بهنم ترابی ایجاد شدتا کمکیباشد برای یادگیذپری متفاوت هنر

کارتوشری جایی برای آموختن آنچه در همه جا برای شما در دسترس است نیست ما در اینجا با نگاهی مدرن و پست مدرن میکوشیم به سراغ اشکال نا متعارف تر هنر برویم از این روست که آموزش تئاتر اکسپریمنتال، پرفورمنسريال سینمای مدرن و ... در دستور کار ما قرار گرفته است. چشم انداز ما تربیت نسلی پیشگام و متمایز است که نگاهی نو به عرصه هنر دارد

هر شخصی با هر سطحی از شناخت هنری شایسته آن است که از آموزشی سطح بالا برخوردار باشد. کارتوشری صرفابستری برای برگزاری دوره نیست بلکه توانمند سازی را در گرو آموزش صحیح و هم راستا با سطح جهانی آموزش هنر میداند، از این رو آموزش صرفا هدف ما نیست، بلکه آموزش درست و در کلاس جهانی آنچیزی است که ما در صددیم برای دانشجویانان به ارمغان بیاوریم

در کارتوشری شما بهدوره های حضوری، آنلاین و آفلاینی دسترسی خواهید داشت که هرگز مشابه آن را تجربه نکرده اید، طراحی یرفصل ها با دقت فراوان و با مشورت یک تیم متخصص از اساتید مقطع دکتری رشته های هنری طراحی شده است. تمام دوره های مدرسه کارتوشری با اساتید برجسته و شناخت شده و با ارائه مدرک مغتبر قابل ترجمه ارائه میگردد

واژه «کارتوشری» متعلق است به محله سابق تولید اسلحه و پودر که در وینسنس ٫ در منطقه ۱۲ پاریس واقع شده بود که در نهایت در ۱۹۷۰ توسط آریان مینوشکین به مکانی برای آفرینش تئاتر تبدیل شد. او با گروه تئاتر «دو سولیل» کارش را در این کارخانه تولید ایده شروع کرد. همانطور که گفته شد این گروه توسط آریان مینوشکین و یکی از مهم ترین بازیگرانش یعنی فیلیپ لئوتار تاسیس شد. اولین تمرین آنها قبل از بازسازی کارتوشری صورت گرفت. یعنی زمانی که تمامی دیوار ها کدر و کثیف بود. پنجره ها شکسته بود و در امتداد دیوار های مخروب٫ عملا به نیستی میگرایید. آنها بدون کمک شهرداری پاریس شروع به تبدیل کردن آن به مکانی برای بازآفرینی رویاهای قدیمی کردند. ما با الهام از اتفاقاتی که می افتند تا بنیان وجودی اتفاقات دیگر در مرزهای غیر مشترک شوند٫ باعث تولد چنین بستری شدیم. نگرش کارتوشری باز تعریف ایده های مرده و شناخت احساساتیست که مارا در زندگی همراهی میکند. کارتوشری برای نگریستن به هنر خصوصا تئاتر ٫ سینما و ادبیات از زاویه ای متفاوت است. زاویه ای پنهان که گاها آن را نمیشناختیم یا شاید…یا شاید حتی… فراموش کرده بودیم.